Forum o fretkach,chomikach i szczurkach

Grypa.

Objawy.
Objawy pojawiaj się po 48 godz. po zarażeniu wirusem. Obejmują jadłowstręt, złe samopoczucie. Futrzak staje się osowiały, ma gorączkę, katar i kicha. Może również wystąpić nadwrażliwość na światło, zapalenie spojówek i jednostronne zapalenie ucha.

Zarażenie
Następuje drogą kropelkową. Zazwyczaj zaraża chory właściciel. Fretki mogą również zarazić się wirusem świńskim, ptasim, końskim i foczym. Jednak jedynie w przypadku zarażenia świńskim wirusem grypy pojawiają się objawy choroby. W innych przypadkach infekcja przebiega bezobjawowo.

Leczenie
U fretek stosowanie preparatów przeciwwirusowych ma bardzo różną skuteczność. Mogą być podawane preparaty wzmacniające, tonizujące, szczególnie zapobiegające odwodnieniu fretki. Również, gdy istnieje potrzeba, antybiotyki zapobiegające wtórnemu zarażeniu bakteriami. Z uwagi na zmienność wirusa grypy i łagodny przebieg choroby u fretek nie jest stosowane szczepienie przeciw grypie.

Prognoza
Zwierzak wraca do zdrowia w ciągu 4-5 dni. Po chorobie fretka jest odporna, przez przynajmniej 5 tygodni na zarażenie tym samym szczepem wirusa grypy. Grypa może spowodować śmierć 1-2 dniowych noworodków fretki.

Etiologia choroby
Główną przyczyną grypy fretek jest zarażenie wirusem należącym do rodziny Orthomyxoviridae. Dla fretek zakaźne są wirusy typu A (H1N1, H2H2 lub H3N2) i B. Wirusy typu B często powodują zarażenia bezobjawowa, a w przypadku pojawienia się objawów przebieg choroby jest łagodniejszy niż w przypadku zarażenia wirusem A. Zazwyczaj liczne przypadki grypy są obserwowane u fretek bezpośrednio po pojawieniu się licznych przypadków tej choroby u ludzi.

Nosówka.

Nosówka jest uważana za najniebezpieczniejszą chorobę fretek.
Istnieją jej dwie postaci. W przypadku zarażenia wirusem zaadaptowanym do fretki (zazwyczaj zaraża inna fretka) rozwój choroby trwa 12-16 dni, podczas gdy w przypadku zarażenia tzw. psim wirusem 21-42 dni.

Objawy
Pierwsze objawy pojawiające się już po kilku dniach (zazwyczaj 7-10) to:
- podwyższona temperatura - do 41 stopni C (normalnie w zależności od osobnika 37,7 – 39,1 st. C) – pojawia się już w 3 – 5 dniu po zarażeniu i samoistnie po kilku dniach zanika,
- brak apetytu,
- mruganie oczami jakby fretka miała światłowstręt lub zapalenie spojówek,
- wymioty,
- krosty z zaczerwienieniem skóry, szczególnie w okolicy podbródka (może dojść do zapalenia skóry w wyniku wtórnej infekcji bakteryjnej)
- luźne stolce lub biegunka.
- wysięk z nosa,
- apatia,
- kaszel,

Dalszy rozwój choroby objawia się:
- śluzowata wydzielina z nosa i oczu staje się gęsta, brunatna, gruzełkowata,
- pojawia się stwardnienie i popękanie poduszek łap (hyperkeratosa i parakeratoza),
- rogowacenie lusterka nosa.
Zwierzęta, którym nie podawano antybiotyku mogą zachorować na zapalenie płuc (wtórna infekcja bakteryjna).

Ostatnie stadium:
- skurcze mięśni - najczęściej drżenie jednej łapki, a później skurcze całych grup mięśni (ataki epileptyczne) i śpiączka (związane jest to z porażeniem przez wirusa centralnego układu nerwowego),
- wydzielanie dużych ilości śliny
Większość zarażonych fretek nie dożywa do tego etapu choroby.

Komórki chorych zwierząt zawierają w cytoplazmie jaskrawo świecące, eozynofile - cząsteczki o wielkości 2-5 um. Można je wykryć w różnych komórkach, np. nabłonka, neuronach, a czasem również w białych krwinkach i megakariocytach. Wśród komórek nabłonków można zaobserwować wiele komórek wielojądrzastych.

Zarażenie
Do zarażenia może dojść na dwa sposoby:
- bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem (najbardziej zaraźliwa jest ślina oraz wydzielina z nosa)
- pośrednio - przyniesienie wirusa np. na ubraniu….

Leczenie
W przypadku wczesnego wykrycia choroby u szczepionych zwierząt można zastosować:
- leczenie gammaglobulinami (koncentrat globulin odpornościowych z surowicy zwierząt zaszczepionych wirusem nosówki)
- paraimmunizacja (zastrzyk z nieaktywnych zarazków powodujące namnożenie limfocytów wytwarzających przeciwciała przecie wirusowi). Jednak uważa się, że w przypadku, gdy już pojawią się objawy, powyżej opisane leczenie serologiczne ma małe znaczenie.

Ponieważ wirus nosówki upośledza układ immunologiczny zarażonego zwierzęcia (działanie immunosupresyjne) konieczne jest podawanie leków zapobiegających wtórnym infekcjom (najczęściej antybiotyki przeciw infekcjom bakteryjnym), szczególnie dróg oddechowych.

Z uwagi na silne odwadnianie się chorej fretki należy w czasie choroby podawać płyny uzupełniające niedobór elektrolitów.
Należy również podawać preparaty witamin C i B kompleks.

We wczesnym stadium choroby, gdy pojawia się gorączka należy zwalczać ją lekami przeciwgorączkowymi i stosować chłodne okłady.

Prognoza
Istnieje niezbyt duża nadzieja wyleczenia chorej fretki w przypadku b. wczesnego wykrycia nosówki u zwierzęcia, które było przynajmniej raz zaszczepione przeciw nosówce.
Przykładowo dr Bruce H Williams nie zaleca leczenia nosówki. Najprawdopodobniej jest to związane z nieskutecznością leczenia przyczynowego, przy pomocy przeciwciał, zarówno wytwarzanych przez organizm jak również podawanych w postaci surowicy, skierowanego przeciw wirusom znajdującym się wewnątrz komórek. Znaczenie mają również poważne zaburzenia neurologiczne, które w ciągu kilku tygodni po chorobie pojawiają się u "wyleczonych zwierząt".

Profilaktyka:
Szczepienie przeciw nosówce.
ŻADNA ZE ZNANYCH SZCZEPIONEK NIE ZAPEWNIA TRWAŁEJ ODPORNOŚCI!!!!!I żadna nie daje gwarancji, że fretka nie zachoruje. Niestety, trafiają się przypadki choroby fretek na nosówkę, pomimo szczepienia.
Fretki są odporne na nosówkę przez rok po szczepieniu, wiele przez dwa lata, ale tylko nieliczne przez trzy lata. Odradzam sprawdzania, czy Twój przyjaciel należy do elity! Dlatego szczepienia powinny być powtarzane rokrocznie. Dotyczy to szczególnie zwierząt kontaktujących się z innymi potencjalnymi nosicielami nosówki (np. psy a szczególnie inne fretki).

Etiologia choroby
Choroba wywoływana przez dużego wirusa, nazywanego w skrócie CDV (od ang. Canine Distemper Virus) zawierającego w kapsydzie jednoniciowy RNA. CDV należy do rodzaju Morbillivirus, rodziny Paramyxoviridae. Istnieje jeden serotyp wirusa obejmujący kilka szczepów wywołujących chorobę o różnych objawach klinicznych i różnej szybkości rozwoju. Wirus jest inaktywowany przez ogrzewanie, światło widzialne i takie odczynniki jak, przykładowo, 0,75% fenol, 2-5% wodorotlenek sodu czy 0,1% formalina. Wykazano, że CDV w zarażonej tkance lub w postaci liofilizowanej może przetrwać w formie aktywnej kilka dni w 25 st. C, kilka tygodni w 2 -4 st. C i kilka lat w -70 st. C. Wirus przeżywa w środowisku o pH 4,5 -9,0.
Pomimo dużej wrażliwości wirusa na różne czynniki (np. światło, temperatura, pH), uważa się, że nie powinno się wprowadzać wrażliwego na nosówkę zwierzęcia, do domu w którym wystąpiła ta choroba, wcześniej niż przed upływem 6 miesięcy.
Istnieje związek między stadium choroby nosiciela i okresem kontaktu z nie zarażonym zwierzęciem: niebezpieczeństwo przekazania wirusa rośnie wraz z czasem trwania choroby.